คุณสมชาย เฉลยจิตรธรรม อายุ 59 ปี
“ผมเคยเข้าไปในตึกด้วย จำได้ว่าบันไดไม้สวยและพรมแดงที่ถูกกำชับว่าไม่ให้เหยียบ...
จำได้ว่าบันไดขั้นเล็กตอนขึ้นเมื่อยขา"
เมื่อก่อนแถวนี้เจริญสุดแล้ว ใกล้ๆ มีตลาดมิ่งเมืองเป็นตลาดตัดเสื้อผ้า มีขายข้าวแกง ขายดีมากวันละ 30 หม้อ ข้าวจานละสามบาท นั่งยองๆ กินข้าวแกงกับช้อนสังกะสีสีน้ำเงิน มีโรงหนังคิง ควีน แกรนด์ เอ็มไพร์ ร้านหนังสือเยอะแยะ ช่วงสิ้นปีมีหนังกลางแปลงร้อยจอที่สนามหลวง มีตลาดนัดวันเสาร์-อาทิตย์ด้วย คึกคักมาก พอไม่มีกระทรวงฯ แล้วก็เงียบไปตามกาลเวลา
สมัยก่อนพวกเจ้าหน้าที่ระดับสูงที่ทำเรื่องส่งออกนำเข้า มากินข้าวที่นี่ เมื่อหลายสิบปีก่อนคนทำงานก็กินข้าวแกง กินก๋วยเตี๋ยว ข้าวแกงขายตอนเช้าอย่างเดียว พอเที่ยงอาหารก็มีข้าวขาหมู ข้าวหมูแดง ข้าวหน้าเป็ด ก๋วยเตี๋ยว และอาหารตามสั่ง แต่ก่อนไม่มีส้มตำเพิ่งมาไม่นาน ข้าราชการตอนนั้นก็กินแบบนี้ กินร้านเล็กๆ ใครมาก็นั่งด้วยกัน ตรงไหนมีที่ว่างก็นั่ง ไม่ได้รู้จักกันก็นั่ง
ละแวกนี้ ด้านหลังกระทรวงฯ มีหน้าม้ามานั่งรอรับจ้างจดทะเบียน กรมทะเบียนการค้าเต็มไปหมด ไปติดต่อเอง เรื่องเยอะก็จ้างหน้าม้าแป๊บเดียวจบ ผมเคยเข้าไปในตึกด้วย จำได้ว่าบันไดใหญ่ ไม้สวยและพรมแดงที่ถูกกำชับว่าไม่ให้เหยียบ ผมแบกน้ำไปบนตึกนั้น ขึ้นไปถึงข้างบนเลยเวลามีปาร์ตี้งานครบรอบที่จัดทุกปี ผมก็แบกขึ้นไปวางไว้ข้างๆ ห้องน้ำแล้วก็ลงมาแล้วรอเรียกไปเก็บ จำได้ว่าบันไดขั้นเล็กตอนขึ้นเมื่อยขา แต่ละก้าวที่แบกน้ำด้วยกว่าจะขึ้นไปถึงข้างบนได้เหนื่อย เวลาขึ้นบันไดก็มีนักการมาคอยเฝ้าควบคุมไม่ให้ใครที่ไม่เกี่ยวข้องขึ้นบันไดด้วย
คุณสมชาย เฉลยจิตรธรรม อายุ 59 ปี
พ่อค้าขายอาหารตามสั่งที่ท่าเตียน ผู้คุ้นเคยกับอาคารกระทรวงฯ